Κηλίδες στο πέος… Πότε πρέπει να ανησυχήσετε και πότε όχι!

Η πλειονότητα των ανδρών δρα απόλυτα προστατευτικά σε σχέση με το πέος τους και με το παραμικρό που μπορεί να παρατηρήσουν πάνω σε αυτό, ανησυχούν πως μπορεί να έχουν εμφανίσει κάποιο είδους καρκίνου.Ιδιαίτερα αν διαπιστώσουν την εμφάνιση κηλίδων στο πέος, τα ποσοστά της ανησυχίας αυτής αυξάνονται δραματικά.

Υπάρχει, όμως, πράγματι λόγος ανησυχίας για καρκίνο του πέος, άμα τη εμφάνιση κηλίδων σε αυτό;

Σύμφωνα με τους ειδικούς, δεν είναι όλες οι κηλίδες που μπορεί να παρατηρήσει ένας άνδρας στο πέος του ανησυχητικές, ούτε και πρέπει να προκαλείται πανικός.

Σαφώς και η έγκαιρη παρατήρηση και ο εντοπισμός του όποιου προβλήματος δρα καταλυτικά πολλές φορές, όμως ο πανικός ουδέποτε υπήρξε καλός σύμμαχος στην προσπάθεια των ανδρών να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους. Και μάλιστα, όπως επισημαίνεται σε ιατρικές έρευνες, σχεδόν ποτέ δεν αποτελούν οι κηλίδες, σημάδια καρκίνου του πέους.

Καλό είναι, βέβαια, να είστε σε θέση να αναγνωρίσετε πότε ένα σημάδι στο πέος είναι αθώο και πότε μπορεί να οφείλεται σε κάποιο σεξουαλικώς μεταδιδόμενη νόσο.

Ποια είναι, λοιπόν τα ακίνδυνα σημάδια στο πέος ενός άνδρα;

– Τα μικροσκοπικά κιτρινωπά ή και λευκά σημάδια που εμφανίζονται συνήθως πάνω στο δέρμα ή ακόμα και στη βάλανο του πέους. Αυτά δεν εμπνέουν ανησυχίες, καθώς πρόκειται για μικρούς σμηγματογόνους αδένες και δεν είναι σεξουαλικώς μεταδιδόμενα.

– Πολύ μικρά εξογκώματα γύρω από τη βάλανο του πέους, τα οποία εμφανίζονται σε μια σειρά στο ίδιο χρώμα με το δέρμα του πέους, επίσης δεν εμπνέουν καμία ανησυχία.

– Τα απλά σπυράκια που μπορεί να εμφανιστούν στο πέος σας, όπως ακριβώς και στο υπόλοιπο σώμα σας. Δεν πρέπει να τα σπάτε, μόνο και μόνο για να μην μολύνετε και την ευρύτερη περιοχή.

Αυτά που χρειάζονται, βέβαια, μεγαλύτερη προσοχή χωρίς φυσικά να αποτελούν ενδείξεις καρκίνου στο πέος είναι τα κονδυλώματα, τα οποία απαιτούν οπωσδήποτε θεραπεία, αφού είναι και σεξουαλικώς μεταδιδόμενα. Σε αποχρώσεις καφέ, ροζ ή και μαύρου χρώματος, προκαλούνται από τον ιο HPV και μεταδίδονται και με το στοματικό σεξ.

Πολύ πιο σοβαρά, τέλος, είναι τα πράγματα όταν μιλάμε για σύφιλη και έρπη των γεννητικών οργάνων, όπου εκεί η άμεση παρέμβαση του γιατρού σας κρίνεται αναγκαία, όπως και η λήψη θεραπείας για την καταπολέμηση της νόσου.