Οι 10 κορυφαίες στιγμές του Μαραντόνα

Δέκα από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές του Ντιεγκίτο που σημάδεψαν την καριέρα του και συνέβαλαν στην καθιέρωση του μύθου του.

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα (1960-2020) κυριάρχησε στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα επί 15 χρόνια, από το 1979, όταν έδωσε τα διαπιστευτήριά του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων έως το 1994, όταν εμφανίστηκε για τελευταία φορά σε υψηλό επίπεδο. Αυτές είναι δέκα από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές του Ντιεγκίτο, που σημάδεψαν την καριέρα του και συνέβαλαν στην καθιέρωση του μύθου του.

10. Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων 1979

Το 1978 ο Κάρλος Μενότι είχε αρνηθεί στον Μαραντόνα μία θέση στη μεγάλη εθνική Αργεντινής που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο στο Μπουένος Άιρες. Το 1979, μόλις στα 18 του, ο Μαραντόνα πήρε από το χέρι την εθνική Νέων της χώρας του και την οδήγησε εκ του ασφαλούς στον τίτλο, σκοράροντας μάλιστα σε όλα τα νοκ άουτ ματς στη διοργάνωση που έγινε από τις 25 Αυγούστου έως τις 7 Σεπτεμβρίου 1969 στην Ιαπωνία.

9. Αρχεντίνος Τζούνιορς – Μπόκα Τζούνιορς 5-3, 1980

Τέσσερις μήνες προτού φορέσει τη φανέλα της αγαπημένης του Μπόκα Τζούνιορς, ο Μαραντόνα φρόντισε να τη διασύρει. Αιτία στάθηκε το σχόλιο του τερματοφύλακά της, Ούγο Γκάτι, ο οποίος είπε πριν από το ματς, που έγινε στις 9 Νοεμβρίου 1980, ότι «πρέπει να προσέξουμε τον μικρό χοντρούλη». Αυτό ήταν! Ο χοντρούλης έβαλε τέσσερα γκολ, το ένα καλύτερο από το άλλο. Ακόμα και το πέναλτι με το οποίο άνοιξε το σκορ, το κέρδισε ο ίδιος με «ραμπόνα» που κατέληξε σε χέρι αμυντικού.

8. Αργεντινή – Αγγλία 2-1, 1986

Το μας που έγινε στις 22 Ιουνίου 1986 για την προημιτελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του Μεξικού, έμεινε στην ιστορία για το «Γκολ του Αιώνα», το οποίο πέτυχε ο Μαραντόνα περνώντας σχεδόν όλη την ομάδα της Αγγλίας με κούρσα που ξεκίνησε κάτω από τη σέντρα. Νωρίτερα, είχε σημειώσει ακόμα ένα αξέχαστο γκολ, με πλασέ του… βόλεϊ απέναντι στον Πίτερ Σίλτον. Το είδαν όλοι εκτός από τους διαιτητές, γι’ αυτό έμεινε στα χρονικά ως το «Χέρι του Θεού».

7. Αργεντινή – Δυτική Γερμανία 3-2, 1986

Στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου, που έγινε στις 29 Ιουνίου 1986 στο «Στάδιο Αζτέκα» της Πόλης του Μεξικού, η τότε Δυτική Γερμανία, έχοντας χτίσει τείχος γύρω από τον Μαραντόνα, κατάφερε να επιστρέψει στον αγώνα από το 0-2 ισοφαρίζοντας σε 2-2. Ο αγώνας βρισκόταν στο 83ο λεπτό, όταν ο Μαραντόνα απέφυγε με περίτεχνη κίνηση δύο Γερμανούς κι έδωσε την τέλεια πάσα στον Μπουρουσάγκα, ο οποίος διαμόρφωσε το τελικό 3-2.

6. Το Νταμπλ με τη Νάπολι το 1987

Στις πρώτες δύο σεζόν του Μαραντόνα στη Νάπολι, η ομάδα του είχε τερματίσει 8η και 3η στο πρωτάθλημα Ιταλίας, ενώ δεν είχε προχωρήσει πέρα από τη φάση των «16» στο Κύπελλο. Με κεκτημένη ταχύτητα από τον θρίαμβο με την εθνική Αργεντινής, ο Μαραντόνα οδήγησε την ομάδα του σε εκπληκτική πορεία που ολοκληρώθηκε με την κατάκτηση του νταμπλ και φυσικά αποτελεί την κορυφαία στιγμή στην ιστορία του συλλόγου. Ήταν άλλωστε το πρώτο πρωτάθλημα για τους «Παρτενοπέι».

5. Νάπολι – Γιουβέντους 3-0, 1989

Επί Μαραντόνα η Νάπολι κατέκτησε και τον μοναδικό ευρωπαϊκό της τίτλο, το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ του 1989. Όμως, ο πιο εμβληματικός αγώνας δεν ήταν ο τελικός με τη Στουτγάρδη (με διαιτητή τον Μάκη Γερμανάκο), αλλά ο προημιτελικός με τη «μισητή» Γιουβέντους. Το 2-0 υπέρ των «μπιανκονέρι» στις 28 Φεβρουαρίου 1989 στο Τορίνο δεν άφηνε πολλά περιθώρια ελπίδας. Όμως, ο Μαραντόνα με πέναλτι και ο Καρνεβάλε έστειλαν τη ρεβάνς της 15ης Μαρτίου στην παράταση. Εκεί, στο κατάμεστο «Σαν Πάολο», ο Αλεσάντρο Ρένικα με κεφαλιά στο 119 υπέγραψε τη συγκλονιστική πρόκριση.

4. Το ζέσταμα υπό το ρυθμό του «Live is Life»

Στις 19 Απριλίου 1989 η Μπάγερν υποδεχόταν την Νάπολι στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου για την ημιτελική φάση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Από τα μεγάφωνα ακούγεται η μεγάλη επιτυχία των Opus, «Live is Life».

Ο Μαραντόνα δίνει μία μοναδική παράσταση στο ζέσταμα, χορεύοντας και κάνοντας κολπάκια με τη μπάλα. Δύο δεκαετίες αργότερα, το YouTube θα κάνει γνωστή παγκοσμίως τη μαγεία, που τότε έζησαν μόνο όσοι βρίσκονταν στο γήπεδο. Για την ιστορία, το ματς έληξε 2-2 και η Νάπολι προκρίθηκε, καθώς είχε επικρατήσει 2-0 στο «Σαν Πάολο».

3. Το δεύτερο πρωτάθλημα με τη Νάπολι, 1990

Τα πράγματα είχαν δυσκολέψει πολύ για τη Νάπολι, σε μία εποχή που το ιταλικό πρωτάθλημα ήταν με διαφορά το δυσκολότερο της Ευρώπης, συγκεντρώνοντας σχεδόν όλους τους σούπερ σταρ του πλανήτη. Η Μίλαν είχε τους Ολλανδούς Φαν Μπάστεν, Γκούλιτ και Ράικαρντ, η Ίντερ τους Γερμανούς Ματέους, Κλίνσμαν και Μπρέμε), η Ρόμα τον Γερμανό Φέλερ, η Φιορεντίνα τον Μπάτζιο, η Γιουβέντους ήταν πάντα… Γιουβέντους. Αυτή τη φορά, ο Μαραντόνα καλείται να υπερβάλει εαυτόν και θα τα καταφέρει. Με 16 γκολ θα είναι πρώτος σκόρερ της Νάπολι και τρίτος στο καμπιονάτο εκείνης της σεζόν (πίσω από Φαν Μπάστεν και Μπάτζιο) και θα οδηγήσει την ομάδα του στη δόξα, σε μία από τις πιο συναρπαστικές και αγωνιώδεις σεζόν. Πρώτη η Νάπολι με 51 βαθμούς, δεύτερη η πρωταθλήτρια Ευρώπης Μίλαν με 49, τρίτη (ισόβαθμη με την Ίντερ) η κάτοχος του νικήτρια του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, Γιουβέντους, πέμπτη η κάτοχος του κυπέλλου Κυπελλούχων, Σαμπντόρια!

2. Δυτική Γερμανία – Αργεντινή 1-0, 1990

Λίγες εβδομάδες μετά την κατάκτηση του ιταλικού πρωταθλήματος με την Νάπολι, ο Μαραντόνα στοχεύει στην επανακατάκτηση με την εθνική Αργεντινής του Παγκοσμίου Κυπέλλου, που διεξάγεται στα γήπεδα της Ιταλίας. Με συμπαίκτες στην πλειονότητά τους μετριότητες, θα φτάσει έως τον τελικό, όπου θα ηττηθεί (με πέναλτι «φάντασμα») 1-0 από τη Δυτική Γερμανία, στις 8 Ιουλίου 1990. Στην πορεία προς τον τελικό η Αργεντινή απέκλεισε τη μεγάλη της αντίπαλο Βραζιλία με 1-0 στη φάση των «16» και σκόρερ τον Κλαούντιο Κανίγια, ύστερα από μαγική ατομική προσπάθεια και ασίστ του Μαραντόνα.

1. Αργεντινή – Ελλάδα 4-0, 1994

Η τελευταία μεγάλη στιγμή του Μαραντόνα έτυχε να συμπέσει με το «βάπτισμα του πυρός» της εθνικής μας ομάδας σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Με μία ενδεκάδα από σούπερ σταρ, η Αργεντινή μπορούσε εύκολα να κατακτήσει τον τίτλο, αν δεν συγκλονιζόταν από το περιστατικό με τον Μαραντόνα που βρέθηκε θετικός σε ντόπινγκ κοντρόλ κι εκδιώχθηκε, πριν από τους νοκ άουτ αγώνες. Όμως, πρόλαβε να βάλει την «υπογραφή» του με τον φοβερό πανηγυρισμό του στο γκολ εναντίον της Ελλάδας στις 21 Ιουνίου στο Φόξμπορο της Μασαχουσέτης. Το ματς ολοκληρώθηκε με σκορ 4-0 και χατ τρικ του Γκαμπριέλ Μπατιστούτα, αναγκάζοντας όλον τον πλανήτη να χαρακτηρίσει μεγάλο φαβορί την «Αλμπισελέστε». Ήταν τόσο επιβλητική η παρουσία του Ντιεγκίτο, που όταν αποβλήθηκε από τη διοργάνωση, «λύγισαν» παίκτες με πολύ ισχυρή προσωπικότητα που αποτελούσαν εκείνη την ομάδα, όπως οι Μπατιστούτα, Σιμεόνε, Ρεδόντο, Σενσίνι και Κανίγια.

Πηγή: sansimera.gr