Συνέντευξη του γκολκίπερ των «Αργοναυτών» για τα αίτια του υποβιβασμού, αφήνοντας αιχμές για αποδοκιμασίες του κόσμου και «μεγαλύτερους φταίχτες», ενώ ανέφερε ότι δεν υπήρχε διοικητική «υγεία», όπως και ότι κόστισαν οι αλλαγές προπονητών.
Ο βασικός γκολκίπερ της Καβάλας φέτος ήταν ο Μάκης Γιαννίκογλου, με θητεία ακόμα σε Ξάνθη και Ομόνοια Λευκωσίας. Ο νεαρός γηγενής πορτιέρο μίλησε στον Τάσο Πατσίδη και την τοπική εφημερίδα «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΠΡΩΙΝΗ» (η συνέντευξη δημοσιεύεται στο αυριανό φύλλο-Πέμπτη), αναφέροντας μεταξύ άλλων σε αποσπάσματα της μεγάλης συνέντευξής του: «Ήταν μια καταστροφική χρονιά για την Καβάλα λόγω του υποβιβασμού, από τις χειρότερες των τελευταίων ετών. Το κλίμα μετά την προηγούμενη πτώση στη Δ΄ Εθνική ήταν κακό, υπήρχε αστάθεια και έλειπε η υγεία στα διοικητικά. Ήμασταν λίγοι παίκτες στον αριθμό, μετά από ένα σημείο χάθηκε το παιχνίδι, μείναμε νωρίς χωρίς στόχο. Η αλήθεια είναι ότι οι παίκτες δεν μπορέσαμε να αντέξουμε και να σηκώσουμε το βάρος της φανέλας αυτής της ομάδας. Δεν ανταποκριθήκαμε όπως έπρεπε και δεν ήμασταν αντάξιοι αυτής της ομάδας. Είχαμε ευθύνες, αλλά όχι τις μεγαλύτερες. Μάλλον είχαμε συγκεκριμένες δυνατότητες, αυτές που δείξαμε. Δώσαμε λοιπόν ότι μπορούσαμε. Ένιωθα προσωπικά απαίσια όταν μας αποδοκίμαζε η κερκίδα, αφού πιστεύω ότι υπάρχουν άλλοι με μεγαλύτερο μερίδιο στην αποτυχία. Έπρεπε να μας στηρίξουν παραπάνω και να αναζητήσουν ενόχους αλλού. Οπότε πρέπει να απαντήσουν σε κάποια ερωτήματα όσοι ανέλαβαν τον καλοκαιρινό σχεδιασμό».
«Μένει η ρετσινιά»
Για να συνεχίσει ο Γιαννίκογλου: «Στο ρόστερ μας δεν υπήρξαν έμπειροι παίκτες για να βοηθήσουν τους νεαρούς.
Για παράδειγμα, ο Πρίττας έφυγε νωρίς και έπρεπε να μείνει, είτε είχε να δώσει ότι μπορούσε, είτε όχι. Και παίκτες να παίρναμε το χειμώνα, το κλίμα ήταν κακό στα αποδυτήρια και ίσως να μην μπορούσαν να βοηθήσουν. Μου έμεινε η πικρία από αυτή τη χρονιά και είναι κακό ότι μένει η ρετσινιά σε αυτό το ρόστερ. Ότι με αυτούς τους παίκτες πέφτει ο ΑΟΚ. Επίσης, κόστισε σημαντικά το ότι αλλάξαμε πολλούς προπονητές. Μας ταίριαζε πιο πολύ το στυλ του Μαραντά και είχαμε κάνει σημαντικές νίκες, όπως με Αιγινιακό και Ζάκυνθο. Η αρχή του τέλους ήρθε με την εντός έδρας ήττα από την Καρδίτσα. Η ψυχολογία μετά ήταν χάλια. Και καλά να παίζαμε, αποτελέσματα δεν παίρναμε. Η κατηγορία χάθηκε σε μεγάλο βαθμό στη Δράμα, στην ήττα από τη Δόξα, δεν υπήρχαμε σε εκείνο το ματς. Η χαριστική βολή ήρθε με την εντός έδρας ήττα μας από τον αδιάφορο Τύρναβο».
Όσο για τον ίδιο; «Θα μπορούσα να είχα φύγει τον Ιανουάριο, αλλά δεν είμαι λιγόψυχος, δε το έκανα. Μέτρησε το συναίσθημα, είμαι Καβαλιώτης. Θα ήταν κακό και από ηθικής πλευράς αν έφευγα, αφού η ομάδα πάλευε για τη σωτηρία και δε μπορούσε να κάνει μεταγραφές».