Η ήττα του Παναθηναϊκού στο Βίγο της Ισπανίας, μπορεί να στεναχώρησε τους φίλους του, όμως τους άφησε μία δόση αισιοδοξίας για την επόμενη μέρα της ομάδας.
Επιμέλεια: Χάρης Σπυρόπουλος Οι πράσινοι, παρά τις σημαντικές απουσίες τριών βασικών τους παιχτών (Χουλτ, Γουακάσο, Ιβανόφ), έκαναν τη καλύτερή τους εμφάνιση στην Ευρώπη από τότε που έχει αναλάβει τα ηνία της ομάδας ο Γιάννης Αλαφούζος. Ο συγκεκριμένος αγώνας έδειξε, ότι το τριφύλλι αρχίζει να θυμίζει τη δυναμική μιας ομάδας που γνωρίζαμε όλοι, ανέκαθεν.
Το παιχνίδι της πρόκρισης για τους «32» του Γιουρόπα Λιγκ, μπορεί να φαντάζει πλέον, ως ένας μικρός «γολγοθάς», όμως ο Παναθηναϊκός, με βάση τη τελευταία εικόνα που παρουσίασε στο γήπεδο, έχει όλα τα φόντα να ανατρέψει τα προγνωστικά. Άλλωστε, να θυμίσουμε, ότι έχει καταφέρει κάτι αντίστοιχο στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ τη σεζόν 2008-09, όταν μετρούσε 2 ήττες στα 2 πρώτα παιχνίδια με Ίντερ εντός και Ανόρθωση εκτός έδρας, τερματίζοντας, όμως, τον Δεκέμβρη πρωτοπόρος στον όμιλό του. Πλέον, η ομάδα οφείλει να συνεχίσει με την ίδια σοβαρότητα και στο πρωτάθλημα και σήμερα, απέναντι στον ουραγό Αστέρα Τρίπολης. Με 0 παθητικό γκολ μέχρι στιγμής, οι πράσινοι έχουν ξεκινήσει με τους καλύτερους οιωνούς στην εγχώρια διοργάνωση και οι πιθανότητες για κατάκτηση του πρωταθλήματος φέτος, είναι πιο πολλές από ποτέ επί εποχής Αλαφούζου, αναλογιζόμενοι παράλληλα και την, μέχρι τώρα, κακή εικόνα του Ολυμπιακού σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Για το αν θα αντέξει ο Παναθηναϊκός να βγάλει όλη τη σεζόν χωρίς σκαμπανεβάσματα, θα εξαρτηθεί από τον τρόπο που θα διαχειριστεί ο Αντρέα Στραματσόνι το υλικό που έχει. Μέχρι στιγμής, ο Ιταλός μοιάζει διαβασμένος και στήνει την βασική ενδεκάδα ανάλογα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, κάτι που φάνηκε και στον αγώνα με τη Θέλτα. Το μόνο που μπορούμε να του καταλογίσουμε είναι η διαχείριση της ομάδας κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, κάτι που φάνηκε και στη περσινή σεζόν στα ντέρμπι.
Ο Στραματσόνι, ενώ στήνει άριστα τους παίκτες του σε κάθε ματς, δυσκολεύεται, συνήθως, να χειριστεί σωστά τις αλλαγές του, χάνοντας πολλές φορές τον έλεγχο ενός δικού του, ουσιαστικά, παιχνιδιού. Οι επιλογές που έχει στον πάγκο είναι αξιόλογες και θα μπορούσαν κάλλιστα να βρίσκονται στη βασική ενδεκάδα. Βέβαια, δεν μπορούμε να του καταλογίσουμε την ίδια ευθύνη και στο ματς με τους Ισπανούς την Πέμπτη, καθώς η μόνη λογική αλλαγή που μπορούσε να πραγματοποιήσει ήταν ο Εμποκού, με τον υπόλοιπο πάγκο να αποτελείται από πιτσιρικάδες και τον Λαουτάρο Ρινάλντι και το ρίσκο οποιασδήποτε άλλης αλλαγής να είναι μεγάλο.
Ο δρόμος είναι μακρύς και ο Παναθηναϊκός πρέπει να παλέψει ακόμα περισσότερο για να πετύχει τους φετινούς στόχους του, αφού ο πήχης έχει ανεβεί για τα καλά.
Ο χρόνος μένει να δείξει αν η φετινή χρονιά θα είναι η λυτρωτική της ομάδας. Πάντως, το μόνο σίγουρο είναι, ότι το τριφύλλι κρίνεται έτοιμο, ύστερα από πολύ καιρό, να ξαναπρωταγωνιστήσει.
Ο Παναθηναϊκός έχει επιστρέψει για τα καλά…
