Και τι δεν είπε ο Ντος Σάντος για τις συνθήκες που βρήκε στην Ελλάδα και τον Εργοτέλη.
Ο πρώην ποδοσφαιριστής του Εργοτέλη μίλησε στην ιστοσελίδα «footballski.fr/» για τις δραματικές στιγμές που έζησε αλλά αποθέωσε την ζωή στην Κρήτη.
Αναλυτικά όσα είπε ο Τόμας Ντος Σάντος:
«Δεν γνώριζα πολλά για την ομάδα πέρα από το γεγονός ότι ήταν στη Super League και όποτε υποβιβαζόταν, επέστρεψε. Μου μίλησαν για μία μεγάλη ομάδα που θα ανέβαινε ξανά. Είπα στον εαυτό μου ότι αν σκόπευαν να κάνουν πορεία πρωταθλητισμού, τότε θα πλήρωναν στην ώρα τους. Τελικά αυτό δεν συνέβη». Για το αν φοβόταν για οικονομικά προβλήματα πριν έρθει στη χώρα μας: Για το επίπεδο του πρωταθλήματος: Για τις υποδομές: Πώς εξηγεί, ομάδα με τόσο καλές υποδομές να έχει οικονομικά προβλήματα: Αν κάποια ομάδα δεν πληρώνει, σου δίνουν να υπογράψεις ένα χαρτί και στο τέλος περνούν οι μήνες και λεφτά δεν παίρνεις. Ακόμα και στη Super League γίνεται αυτό».
Αν θεωρεί ότι αυτά τα προβλήματα μπορούν να ξεπεραστούν: Για την εμπειρία του, τέλος, ανέφερε: Για την οικονομική κατάσταση της ομάδας μιας και ήσουν ξένος: «Ήμασταν έξι ξένοι ποδοσφαιριστές μαζί με έναν ακόμα που βρισκόταν στην ομάδα από την προηγούμενη σαιζόν και μας είχε προειδοποιήσει για την κατάσταση στην ομάδα. Αλλά, σίγουρα ήταν μια παράξενη κατάσταση. Ευτυχώς, ήταν πληρωμένη η διαμονή, διαθέσιμο αυτοκίνητο όπως και η διατροφή μας. Αλλιώς, από την στιγμή που δεν πληρωνόμασταν και δεν είχαμε χρήματα για να κινούμαστε ελεύθερα, δεν γνωρίζω πως θα είχε διαμορφωθεί η κατάσταση. Παίρναμε υποσχέσεις κάθε εβδομάδα, μας έλεγαν συνέχεια «την επόμενη φορά» και ευτυχώς είχαμε τα ελάχιστα για να ζούμε. Η Ελλάδα βρίσκεται μακρυά από την χώρα μας, δεν γνωρίζαμε τι θα συμβεί στο μέλλον και κατά συνέπεια ήταν μια περίπλοκη κατάσταση από όλες τις πλευρές».
Για το πως αντιμετώπιζαν την κατάσταση οι Έλληνες ποδοσφαιριστές: «Είχα εκπλαγεί ευχάριστα γιατί πραγματικά υπήρχε μια δυνατή σχέση ανάμεσα στους Έλληνες και τους ξένους ποδοσφαιριστές. Όλες τις αποφάσεις τις παίρναμε μαζί. Κάναμε απεργία για να αντιδράσουμε απέναντι στον πρόεδρο που δεν μας πλήρωνε. Δεν γινόταν τίποτα πίσω από την πλάτη μας, ήμασταν μαζί σε όλα. Υπήρχε μεγάλη υποστήριξη. Ακόμα μιλάω με τα παιδιά». Για την απόπειρα απεργίας όλων των ποδοσφαιριστών: «Υπήρχε η πιθανότητα να γίνει απεργία γιατί υπήρχαν αρκετές οφειλές από προηγούμενες περιόδους. Τελικά, η απεργία δεν έγινε, δεν γνωρίζω τι γίνεται στις άλλες ομάδες, αν είχαν λεφτά ή όχι αλλά οι δικοί μας παίκτες δεν πήραν τίποτα. Δεν γνωρίζω τι έγινε, δεν μπορώ να απαντήσω για τους άλλους».
Για το αν έγιναν προσπάθειες να υπάρξει ένας διακανονισμός: «Κανένας διακανονισμός δεν συνέβη στο παρελθόν, από ότι μου είπαν οι Έλληνες ποδοσφαιριστές. Εμείς, οι ξένοι, μπορούμε να κάνουμε προσφυγή αλλά η ομάδα μπορεί να χρεοκωπήσει και να χάσουν όλοι τα λεφτά τους. Ακόμα και αν προσφύγουμε στην ΦΙΦΑ για να πάρουμε τα χρήματα μας απαιτείται ένα μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να φτάσει η υπόθεση στο τέλος της».
Για την δυνατότητα υποβιβασμού στην Γ Εθνική και το ότι οι ποδοσφαιριστές χάνουν τα χρήματα τους και ότι δεν τα παίρνουν ποτέ: «Αυτό συμφέρει τον σύλλογο αλλά όλοι οι παίκτες που φεύγουν βρίσκουν μια νέα ευκαιρία. Δεν γνωρίζω τι θα αντιμετωπίσει ο Εργοτέλης στην Γ Εθνική. Αλλά αυτό που γνωρίζω είναι ότι δεν μπορούσαν να πληρώσουν κανέναν στην Β Εθνική και τελικά ο σύλλογος χρεοκώπησε τον Ιανουάριο». Για το αν η εμπειρία στην Ελλάδα, του αλλάζει την γνώμη για το ελληνικό ποδόσφαιρο και τι θα συμβούλευε τους συμπατριώτες του: «Αν δεν αγωνιστώ στην Σούπερ Λιγκ και δεν πάρω εγγυήσεις για τα χρήματα μου δεν θα πάω ξανά στην Ελλάδα. Με όλες τις ομάδες που μίλησα, εκτός από την Λάρισα που έχει έναν πρόεδρο με πολλά χρήματα και πληρώνει τους ποδοσφαιριστές, η κατάσταση είναι περίπλοκη. Αν είναι να πάει κάποιος στην Σούπερ Λιγκ, τότε ναι να πάει. Να βάλει κάποιους όρους στο συμβόλαιο του ώστε να φύγει αν δεν πληρωθεί μετά από έναν μήνα. Διαφορετικά θα παραμείνει στην Ελλάδα χωρίς λεφτά και την δυνατότητα να φύγει. Αν μπορεί να αποφύγει την Ελλάδα, θα ήταν καλύτερα».
Πως ήταν η ζωή στην Ελλάδα: «Εξαιρετική. Ειδικά στην Κρήτη το καλοκαίρι ήταν υπέροχα. Η συμπεριφορά των ανθρώπων, παρά την κρίση, ήταν εξαιρετική. Όλοι ζουν καλά, τα γεύματα είναι όπως στην Ισπανία. Διασκεδάζουν και ζουν την ζωή. Είναι λίγο πιο αγχώδης από ότι στην Γαλλία. Το περιβάλλον για να ζεις είναι πολύ όμορφο, βλέπεις παντού παραλία και βουνά μαζί. Το περιβάλλον με βοήθησε να παραμείνω εκεί για πέντε μήνες».
Για την Σούπερ Λιγκ: «Τον Ολυμπιακό τον γνωρίζουμε όλοι γιατί κερδίζει συνεχώς το ελληνικό πρωτάθλημα. Αυτήν την χρονιά έχουν πραγματικά μεγάλη διαφορά από τις υπόλοιπες ομάδες. Όπως είδαμε, είναι αήττητοι για 19 παιχνίδια. Μετά ακολουθούν ΑΕΚ, Παναθηναϊκός που επίσης έφτιαξαν την οικονομική τους κατάσταση. Έχουν αρκετούς φίλαθλους με αρκετά χρήματα, αντίθετα από ότι συμβαίνει στην δεύτερη κατηγορία όπου αγωνιζόταν ο Εργοτέλης. Οι επενδυτές θα πάνε σε ομάδες της πρώτης κατηγορίας όπου γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει ρίσκο, θα έχουν έσοδα και θα έχει περισσότερο κόσμο στα γήπεδα. Για αυτόν τον λόγο έχουν μεγαλύτερα μπάτζετ, καλύτερους παίκτες και καλύτερες συνθήκες εργασίας». Για το γεγονός ότι αρκετά γήπεδα δεν έχουν κόσμο λόγω της κρίσης: «Αυτό ακριβώς συμβαίνει. Σε κάθε παιχνίδι μας στο Ηράκλειο είχαμε 500 – 600 θεατές. Όταν όμως έβλεπες την άλλη ομάδα της πόλης, τον ΟΦΗ έχουν ένα γήπεδο 15.000 – 16.000 θεατών που είναι γεμάτο σε κάθε παιχνίδι ακόμα και στην τρίτη κατηγορία. Μόνο με τα έσοδα των εισιτηρίων μπορούν να πάρουν καλούς παίκτες παρότι είναι στην τρίτη κατηγορία».
Για το περιστατικό με τον Κούτρη: «Είναι αλήθεια, όχι κατασκευασμένο. Σε εκείνο το παιχνίδι είχα έναν Βραζιλιάνο συμπαίκτη που τραυματίστηκε. Οι τραυματιοφορείς τον σήκωσαν αλλά έπεσαν αμέσως. Μετά το ίδιο πάλι. Στο τέλος τον πέταξαν κάτω (γελάει). Μετά το τέλος του αγώνα πήγα και του είπα: «Αύριο θα είσαι στο youtube, θα σε βλέπουν όλοι». Την επόμενη ημέρα πήγαμε στην προπόνηση και όλοι οι παίκτες έβλεπαν την σκηνή στο κινητό τους. Δεν ήταν άσχημο».
«Με είχαν προειδοποιήσει. Είχα ακούσει από μερικούς φίλους μου ποδοσφαιριστές, που έπαιξαν στην Ελλάδα ότι πληρώνονταν, αλλά ήταν στην πρώτη κατηγορία. Δεν υπήρχαν μεγάλες καθυστερήσεις. Κάποιοι δεν πληρώνονταν προς το τέλος, εάν οι ομάδες τους υποβιβάζονταν. Είπα στον εαυτό μου: «Γιατί όχι; Θα πάρω εμπειρίες και στη χειρότερη περίπτωση θα μείνω πέντε μήνες. Από την αρχή, όμως τα πράγματα δεν πήγαιναν πολύ καλά, γιατί δεν νικούσαμε. Δεν πετύχαμε τον στόχο που είχε θέσει το κλαμπα και ξεκίνησαν να μην πληρώνουν».
«Υπήρχαν τέσσερις, πέντε ομάδες με σπουδαίους παίκτες όπως η Κέρκυρα και Λάρισα. Το επίπεδο ήταν όπως στη Γ’ κατηγορία ή τη Λιγκ 2 της Γαλλίας. Οι ομάδες χαμηλά ήταν επιπέδου 4ης ή 5ης κατηγορίας της Γαλλίας…».
«Εξαιρετικές. Είχαμε ένα μεγάλο στάδιο, το Παγκρήτιο, γυμναστήριο και βοηθητικό πολύ καλής ποιότητας. Οι ιατροί και οι φυσικοθεραπευτές ήταν πάντα στη διάθεσή μας. Το πρόβλημα ήταν στην οργάνωση. Μετακινούμασταν πολλές φορές με πλοίο, ενώ κάποιες άλλες δεν τρώγαμε το βράδυ!».
«Νομίζω ότι γενικά είναι το πρόβλημα της χώρας. Πλήττεται από την κρίση, δεν πληρώνουν φόρους, όλα είναι μαύρα. Πληρώνουν πάντα σε μετρητά. Δεν υπάρχουν πιστωτικές κάρτες, μπορείς να σηκώσεις μόνο 420 ευρώ την εβδομάδα.
«Όσο η χώρα δεν οργανώνεται δεν πιστεύω ότι θα γίνει αυτό. Η οικονομική κατάσταση επηρεάζει και την οργάνωση του ποδοσφαίρου. Όσο οι τράπεζες θα είναι κλειστές, η κατάσταση θα παραμένει ως έχει».
«Δεν ήμουν τόσο τυχερός. Είχα τα περισσότερα ματς στην προετοιμασία, αλλά τραυματίστηκα στη βουβωνική χώρα. Επανήλθα μετά από κάποια παιχνίδια, άρχισα να παίζω και να κάνω κάποια καλά ματς, όπως στο Κύπελλο απέναντι στον Πανιώνιο. Με ήθελαν οπωσδήποτε να γυρίσω τον Ιανουάριο, αλλά χωρίς εγγυήσεις αυτό ήταν απίθανο. Τρεις ή τέσσερις μέρες μετά, η ομάδα κήρυξε πτώχευση και ο πρόεδρος έφυγε».