Φαβορί την Κολομβία έχρισε ο παλαίμαχος… μουντιαλικός διεθνής, που τόνισε ότι παρά τις δυσκολίες η Ελλάδα έχει καλές πιθανότητες να περάσει. Τι αναλύει στο dokari.gr για το Μουντιάλ της Βραζιλίας ο έμπειρος προπονητής.
Για την κλήρωση που φέρνει Κολομβία, Ακτή Ελεφαντοστού και Ιαπωνία στο δρόμο της Ελλάδας στο Μουντιάλ της Βραζιλίας το ερχόμενο καλοκαίρι μίλησε στο dokari.gr ο Αλέξης Αλεξίου. Ο έμπειρος προπονητής (φέτος δούλεψε αρχικά στην Αναγέννηση Γιαννιτσών και παλιότερα σε Νίκη Βόλου, Οδυσσέα Κορδελιού, Εθνική Νέων κ.α.) έχει πολλές παραστάσεις σε υψηλό επίπεδο ως παίκτης (στόπερ), τόσο με το εθνόσημο, όσο και με τις φανέλες των ΠΑΟΚ και Ολυμπιακού. Ο Αλεξίου, που έπαιξε στο πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ελλάδας, στις ΗΠΑ το 1994 με προπονητή τον Αλκέτα Παναγούλια, τόνισε αρχικά: «Δεν θεωρώ ότι είναι εύκολος ο όμιλος της Ελλάδας, όπως αρκετοί είναι υπεραισιόδοξοι. Ίσως είναι καλύτερα να είχαμε ένα μεγαθήριο, τύπου Βραζιλία, Αργεντινή και Γερμανία και δυο αντιπάλους θεωρητικά του… χεριού μας, για να μπαίναμε στη δυάδα του ομίλου και να προκρινόμασταν στους «16». Πλέον, βλέπω μεγάλη ισορροπία. Κανείς δεν «έχει» σίγουρα κανέναν. Όλοι μπορούν να περάσουν και να αποκλειστούν. Θα έλεγα ότι οι πιθανότητες πρόκρισης του καθενός «αγγίζουν» το 25% περίπου, με μικρές αποκλίσεις. Μπορείς να βγεις από πρώτος μέχρι τέταρτος. Αυτά πάντα στη θεωρητική σφαίρα. Η καλή Εθνική φυσικά, που απέκλεισε άνετα τη Ρουμανία και πλέον δείχνει συνέπεια στα μεγάλα ραντεβού, μπορεί να τα καταφέρει». Θεόφιλος Ψυχογιός
«Επιθέσεις φόβητρο οι δυο, ψυχή και τρέξιμο οι Ιάπωνες»
Για να συνεχίσει ο Αλέξης Αλεξίου: «Αναλύοντας επιμέρους τους αντιπάλους μας, θεωρώ ότι ένα «κλικ» πιο ποιοτική ομάδα είναι η Κολομβία. Ίσως είναι φαβορί, αλλά όχι πολύ ξεκάθαρα. Είναι επιθετικογενής ομάδα και έχει ένα παίκτη υψηλού επιπέδου στη γραμμή κρούσης, όπως ο Φαλκάο, που έχει παίξει σε μεγάλες ομάδες. Κάτι αντίστοιχο ισχύει όμως και για την Ακτή Ελεφαντοστού. Και οι Ιβοριανοί είναι ποιοτική και τεχνική ομάδα, με επιθετικές αρετές και τάσεις. Μπορεί ο Ντρογκμπά να μεγάλωσε και να παίζει πλέον στην Τουρκία, αλλά και αυτός παραμένει χαρισματικός στράικερ, ενώ υπάρχουν και άλλοι αξιόλογοι παίκτες στο πλευρό του. Μπορεί να είναι άλλη ποδοσφαιρική σχολή από την Κολομβία, αλλά έχουν κάποια κοινά και είναι επίσης συγκρότημα που δεν «κλείνεται» και έχει επιθετικές βλέψεις. Όσο για την Ιαπωνία, είναι μια ομάδα με λιγότερα ίσως «αστέρια», αλλά και εκείνη δίνει συχνά το παρών σε τέτοιες διοργανώσεις. Οι Ασιάτες απέκτησαν εμπειρία και παραδοσιακά είναι μια ομάδα που «τρέχει» πολύ, βγάζει «ψυχή» στο γήπεδο και είναι δύσκολο να τους κερδίσεις. Ο όμιλος λοιπόν είναι ανοιχτός, είναι μόνο τρία 90λεπτα και είναι θέμα μέρας για όλους, αλλά και το πώς οι προπονητές θα διαχειριστούν την κόπωση των παικτών τους από την αγωνιστική χρονιά που θα έχει προηγηθεί».
«’Οπλο αμυντική λειτουργία και Μήτρογλου»
Όσο για τα δικά μας ατού και «όπλα»: «Φυσικά και η Ελλάδα έχει τα δικά της προτερήματα. Έχουμε καλή αμυντική λειτουργία, με παίκτες που παίζουν σε υψηλό επίπεδο, όπως οι Παπασταθόπουλος (Ντόρτμουντ), Τοροσίδης (Ρόμα) κ.α. Γενικά ξέρουμε να αμυνόμαστε, δεν είμαστε τόσο ευάλωτοι όσο στο παρελθόν. Ο προπονητής είναι έμπειρος, ο Φερνάντο Σάντος έβαλε τη σφραγίδα του, συνεχίζοντας το έργο του Ότο Ρεχάγκελ. Παράλληλα, έχουμε και εμείς επίσης έναν φορμαρισμένο επιθετικό, τον Κώστα Μήτρογλου, που απασχολεί πολλές ομάδες και δείχνει ότι έχει το ένστικτο του «killer». Έβαλε κρίσιμα γκολ με τον Ολυμπιακό σε Ελλάδα και Ευρώπη, αλλά και με την Εθνική, ενώ είναι σε καλή ποδοσφαιρικά ηλικία. Γενικώς το επίπεδο της Εθνικής έχει σταθεροποιηθεί σε ένα αρκετά ικανοποιητικό σημείο. Είναι το τρίτο μας Μουντιάλ και είμαι σίγουρος ότι τα στελέχη της ομάδας ξέρουν καλά τι πρέπει να κάνουν. Μπορούν να κάνουν τη «ζημιά» και θα είναι μεγάλη επιτυχία αν περάσουμε στη δεύτερη φάση. Ίσως υπήρχαν ευκολότεροι όμιλοι, αλλά σίγουρα υπήρχαν και πιο δύσκολοι, άλλωστε αυτό δεν είναι κάτι που αλλάζει».
«Μου λείπει»
Κλείνοντας, ο Αλέξης Αλεξίου ανέσυρε τις δικές του μνήμες, σχεδόν 20 χρόνια πριν: «Είναι τεράστια αυτή η διοργάνωση, πραγματική γιορτή του ποδοσφαίρου. Το ύψιστο ποδοσφαιρικό ραντεβού των λαών. Παίρνουν μέρος μεγάλες προσωπικότητες και είναι τιμή για όσους υπηρετούν έτσι τη χώρα τους και το εθνόσημο. Σίγουρα θα μου λείπει κάτι και εμένα, έχω νοσταλγία και αναμνήσεις από το 1994 και την Αμερική. Ήταν το πρώτο μας Μουντιάλ, παρότι δεν πήγαμε καλά και είχαμε ήττες από Αργεντινή, Νιγηρία και Βουλγαρία. Εκείνη η «φουρνιά» άνοιξε το δρόμο των επιτυχιών για τις δυο-τρεις επόμενες γενιές παικτών με τα γαλανόλευκα χρώματα. Ήδη στο δεύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο ήμασταν βελτιωμένοι και νικήσαμε τη Νιγηρία, ενώ «προβληματίσαμε» περισσότερο την Αργεντινή, δυο αντιπάλους που ήταν κοινοί στις δυο διοργανώσεις. Θα ετοιμαστεί καλά η Ελλάδα και της εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία».
Ακολουθήστε το dokari.gr στο Google News!
