Χωρίς αμφιβολία η μαθήτρια που έκλεψε τα βλέμματα, αλλά και προκάλεσε σχόλια επί σχολίων στα social media με αφορμή τη χθεσινή μαθητική παρέλαση στην Αθήνα ήταν η Άγια Ιμπραήμ από την Αίγυπτο.
Η νεαρή μαθήτρια της Τρίτης λυκείου παρέλασε φορώντας μαντίλα (τη γνωστή hijab). Και αμέσως άρπαξαν τα πληκτρολόγια φωτιά.
Στο εν λόγω ζήτημα η παγίδα στην οποία μπορεί να πέσει ο παρατηρητής είναι να αγκυλωθεί είτε στην απολύτως επικριτική στάση της εικόνας της μαθήτριας είτε να περιχαρακωθεί σε μία αντίληψη του στυλ «έλα μωρέ δημοκρατία έχουμε, ο καθείς κάνει ότι θέλει». Η αλήθεια και η νηφάλια αντιμετώπιση μάλλον βρίσκονται κάπου στη μέση.
Ζούμε σε ένα κράτος που διέπεται από τις αρχές και τα ιδανικά της δημοκρατίας, αναπόσπαστο στοιχείο των οποίων αποτελεί η ανεκτικότητα στο διαφορετικό και ο σεβασμός στα πιστεύω και στη προσωπικότητα ατόμων άλλης κουλτούρας. Με ποιο δικαίωμα να υψώσουμε λοιπόν το δείκτη στον αέρα, δηλώνοντας ενοχλημένοι από την ενδυματολογική επιλογή της μαθήτριας η οποία πιθανότατα ερείδεται στο σεβασμό της απέναντι στη θρησκεία και το πολιτισμό της;! Γιατί να σταθούμε μαινόμενοι στο θέμα της μαντίλας αντί να κατακλυστούμε από αισθήματα ενότητας και αλληλεγγύης, όταν παιδιά διαφορετικών πολιτισμών ενώνονται υπό τη σκεπή μίας εθνικής επετείου, όταν ένα άριστο παιδί παρελαύνει με υπερηφάνεια, ίσως περισσότερη και από τα ίδια τα ελληνόπουλα;!
25η Μαρτίου: Πολύς καυγάς για την μαντίλα
