Για τους Αγγλοσάξονες είναι η «Παρασκευή και 13». Όμως στην Ελλάδα έχουμε την «Τρίτη και 13». Αυτή η μέρα αντιμετωπίζεται «με σκόρδο» προκειμένου να φύγει το κακό.
Η παράδοση στην Ελλάδα φαίνεται να ξεκίνησε από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης. Ήταν Τρίτη 29 Μαΐου 1453 όταν έπεσε η Πόλη και… το άθροισμα της χρονολογίας της Άλωσης βγαίνει 13 (1+4+5+3=13). Έτσι θεμελιώθηκε το κακό όνομα για τη συγκεκριμένη ημερομηνία. Ωστόσο, σύμφωνα με τον «πατέρα» της ελληνικής λαογραφίας, Νικόλαο Πολίτη (1852-1921), η ερμηνεία αυτή είναι υστερογενής.
Η εξήγηση της δεισιδαιμονίας πρέπει να αναζητηθεί, κατά τον Νικόλαο Πολίτη, σε αστρολογικές προβλέψεις. Σύμφωνα με αυτές, την Τρίτη κυρίαρχος είναι ο πλανήτης Άρης, ενώ σε κάποια ώρα της ημέρας (η «κακιά ώρα») επικρατεί μαζί με τον πλανήτη Κρόνο. Γι’ αυτό η ώρα αυτή καθίσταται ιδιαίτερα επικίνδυνη. Επειδή, όμως, κανείς δεν μπορεί να την προσδιορίσει, ολόκληρη η Τρίτη αντιμετωπίζεται ως αποφράς ημέρα.
Το 13 «κατηγορείται» γιατί… χαλάει την τελειότητα του 12: Λέγεται ότι ο βασιλιάς της Μακεδονίας, Φίλιππος ο Β’ πέθανε λίγο αφού τοποθέτησε ένα άγαλμα του δίπλα σε αυτά των θεών του Ολύμπου (12).
Επίσης, ο Ηρακλής ολοκλήρωσε 12 άθλους, οι 12 φυλές του Ισραήλ, οι 12 μαθητές του Χριστού, 12 Ευαγγέλια κλπ.
Το 13ο κεφάλαιο της Αποκάλυψης μιλά για τον Αντίχριστο και το θηρίο, τα δημιουργήματα του Διαβόλου. Στα ταρώ, η κάρτα του θανάτου έχει πάνω της τον αριθμό 13.
Η Τρίτη, πάντως θεωρείται έτσι κι αλλιώς ότι κουβαλά κάτι «αρνητικό» και στην καθομιλουμένη χρησιμοποιείται αρκετές φορές με αρνητική χροιά.
Οι υπόλοιποι μύθοι για την Τρίτη και 13