Δεν μιλά συχνά ο Νίκος Γκάλης, όμως αποτελεί έναν παίκτη θρύλο όχι μόνο του ελληνικού αλλά και του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Πράσινη» μίλησε με αφορμή το «Nick Galis Cup», και ο κορυφαίος Έλληνας παίκτης όλων των εποχών αναφέρθηκε στον τρόπο που έφυγε από τον Παναθηναϊκό, την επιλογή του να μην παίξει στο ΝΒΑ, ενώ υποκλίνεται σε Διαμαντίδη και Σπανούλη.
Διαβάστε αποσπάσματα της συνέντευξης του Γκάλη στην «Πράσινη»: Για τον άδοξο τρόπο που τελείωσε την καριέρα του: «Εγώ τότε πήρα μια απόφαση. Ο καθένας παίρνει τις αποφάσεις για τον εαυτό του. Δεν έχω παράπονο από τον Παναθηναϊκό, ούτε από τους προέδρους, ούτε από τη διοίκηση. Η οικογένεια Γιαννακόπουλου ήταν άψογη. Οι πιο πολλοί γνωρίζουν τι έγινε. Κάθε άντρας παίρνει μια απόφαση για τον εαυτό του. Εγώ τότε πήρα μια απόφαση. Καλή ή κακή, φαίνεται μετά… Οπωσδήποτε όλα αυτά θα μπορούσαν να είχαν γίνει με καλύτερο τρόπο».
Για τη σημασία του μπάσκετ για τον ίδιο: «Το μπάσκετ ήταν η ζωή μου. Εγώ ήμουν αθλητής πάντοτε, ούτε επιχειρηματίας, ούτε τίποτα. Ήξερα να είμαι αθλητής, να είμαι στρατιώτης. Σίγουρα μου λείπει πάρα πολύ. Όποιον αθλητή που έχει σταματήσει και να ρωτήσετε, αυτό θα σας πει. Προσπαθώ να κρατιέμαι σε καλή φυσική κατάσταση ακόμη και τώρα. Αν έπαιζα ακόμη και τώρα κάτι θα έκανα (γέλια). Δεν θα ήμουν αυτός που ήμουν, αλλά κάτι θα έκανα».
Για την αγάπη του κόσμου, ακόμη και των νεότερων: «Με σταματάνε στο δρόμο παιδάκια 7-8 χρονών και μου ζητάνε αυτόγραφο. Τους ρωτάω πού με ξέρουν και μου λένε ‘μου έχει πει και μου έχει δείξει ο μπαμπάς μου’. Αυτό είναι κάτι που μου δίνει απίστευτη χαρά. Βλέπω ότι ένα παιδί χαμογελάει γιατί με γνώρισε παρόλο που δεν με έχει ζήσει. Από αυτή την αγάπη του κόσμου βλέπω ότι κάτι σημαντικό έχω κάνει στη ζωή μου. Και μόνο που έχω βοηθήσει μικρά παιδιά να τα στρέψω στον αθλητισμό και το μπάσκετ, μου δίνει τεράστια χαρά και με κάνει περήφανο». Για το μυστικό για να φτάσει στην κορυφή: «Είναι η προπόνηση. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Δεν πα να έχεις ταλέντο… Από μόνο του δεν φτάνει. Πόσα ταλέντα υπήρχαν και χάθηκαν. Αν αφήσεις κάτι, θα σε αφήσει κι αυτό».
Για τους «διαδόχους» του: «Ο Διαμαντίδης ανήκει στους κορυφαίους όλων των εποχών. Μαζί και με άλλα παιδιά, όπως ο Σπανούλης και άλλοι. Έχουν προσφέρει πάρα πολλά στο ελληνικό μπάσκετ και πιστεύω πως η Ελλάδα επειδή αγαπάει το μπάσκετ θα συνεχίσει να βγάζει ταλέντα».
Για το αν μετανιώνει που δεν έπαιξε στο ΝΒΑ: «Δεν μετανιώνω για τίποτα στην καριέρα μου. Είχα πολλές ευκαιρίες να γυρίσω στην Αμερική και να παίξω μπάσκετ, αλλά δεν μετανιώνω. Πίστεψα ότι βοήθησα να γίνει κάτι σπουδαίο. Αγάπησα τη Θεσσαλονίκη και την Ελλάδα και δεν ήθελα να φύγω. Και πάλι να μου δινόταν η ευκαιρία, θα έκανα το ίδιο. Εδώ δημιουργήθηκε κάτι πολύ ωραίο από το μηδέν, κάτι που αντέχει μέχρι σήμερα και θα αντέξει και στο μέλλον». Για τη νέα προσπάθεια του Άρη: «Ο Άρης έχει μια μπασκετική αύρα και πολύ κόσμο, κάτι που είναι το πιο σημαντικό εκτός από το οικονομικό. Εγώ αυτό που θέλω, με ωραία και τίμια πράγματα, είναι να μπορεί ο κόσμος να έρχεται στογήπεδο με την οικογένειά του, να βλέπει ωραίο θέαμα κι από εκεί και πέρα βλέπεις αν η ομάδα μπορεί να προχωρήσει και να διεκδικήσει τίτλους».
Για την πορεία της Εθνικής στο Μουντομπάσκετ: «Πολύ ωραία η Εθνική ομάδα. Και η δικιά μας και των Σέρβων. Αυτά είναι θέματα στιγμής. Ήταν μια άτυχη μέρα για την ομάδα μας και δεν πρέπει να ξεχνάμε πως αποκλειστήκαμε από την ομάδα που έφτασε στον τελικό. Πιστεύω πως η Εθνική πήγε πολύ καλά και έχει μέλλον».
Πηγή: onsports.gr
Γκάλης: «Το μπάσκετ ήταν η ζωή μου»
