Πατ Καλάθης: «Τίποτα καλύτερο απ’ τον Παναθηναϊκό…»

Μια νέα σεζόν ξεκινάει με τον Παναθηναϊκό Superfoods να είναι έτοιμος να κατακτήσει ακόμα πιο πολλά κύπελλα. Μια νέα σεζόν και για τον Πατ Καλάθη, που τον βρίσκει και πάλι στον Παναθηναϊκό, ξανά δίπλα στον αδερφό του Νικ, με τον ίδιο να δηλώνει στο dokari.gr, που βρέθηκε στη Media Day της Eurolague, πως και το ήθελε και περίμενε με αγωνία αυτήν την επιστροφή…Διαβάστε αναλυτικά όσα μας είπε ο Πατ Καλάθης, για τους φετινούς στόχους του Παναθηναϊκού, αλλά και τις δικές του προσδοκίες.

Συνέντευξη στην Χρστίνα Μουλά

– Πώς νιώθεις που παίζεις ξανά μαζί με τον αδερφό σου στον Παναθηναϊκό;
«Αισθάνομαι υπέροχα. Την πρώτη φορά που ήμουν εδώ ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Πάντα ελπίζαμε με τον Νικ να ξαναέρθουμε στον Παναθηναϊκό και να παίζουμε μαζί, γιατί αγαπάμε την ομάδα και μας αρέσει εδώ. Για μας δεν υπάρχει καλύτερο μέρος από τον Παναθηναϊκό!».

– Πώς σου φαίνεται το καινούργιο μοντέλο της Ευρωλίγκας;
«Σίγουρα θα είναι δύσκολο πρωτάθλημα αλλά η ομάδα έχει πολύ καλό ρόστερ, προπονητές και μάνατζερ. Όλοι δουλεύουμε σκληρά και έχουμε μεγάλους στόχους για τη σεζόν. Το μυστικό είναι να πάμε προπόνηση – προπόνηση, παιχνίδι – παιχνίδι και στο τέλος να διεκδικήσουμε το πρωτάθλημα. Ευτυχώς ο Παναθηναϊκός έχει αρκετούς παίκτες και αυτό θα μας βοηθήσει πολύ στα παιχνίδια. Ο κόουτς θα μπορεί να κάνει αλλαγές και να ξεκουράσει παίκτες».
– Τι θεωρείς ότι έχει ως πλεονέκτημα ο Παναθηναϊκός αυτή την χρονιά;
«Η ομάδα έχει πολύ καλό σετάρισμα και βέβαια πολλά ταλέντα. Έχουμε απαιτήσεις πολλές και πρέπει να συνεχίζουμε την πρόοδο ώστε να έχουμε πιθανότητες».
– Πρωτάθλημα, Κύπελλο και Ευρωπαϊκό; Θες το 3 στα 3;
«Όλοι θέλουνε το 3 στα 3!».
– Πιστεύεις σε αυτό;
«Πιστεύω ότι έχουμε πολλές πιθανότητες».
– Ήσουν στο εξωτερικό πριν έρθεις εδώ. Πως ήταν η εμπειρία;
«Ήμουν στην Αστάνα. Πολύ κρύο και δύσκολες συνθήκες εκεί. Εδώ νιώθω πολύ καλύτερα. Παίζω σε μεγάλη επαγγελματική ομάδα που αγωνίζεται σε μεγάλα πρωταθλήματα».
– Τι σου έλειψε πιο πολύ;
«Το φαγητό! Όλα είναι φρέσκα και τόσο νόστιμα εδώ που δεν μπορούσα να συνηθίσω όταν ήμουν έξω».