Ραντούλιτσα: «Δεν είμαι κακό παιδί…»

Ο Μίροσλαβ Ραντούλιτσα σε μια… διαφορετική συνέντευξη μίλησε για το μούσι του, τα τατουάζ και το προφίλ του… κακού που αυτά του προσδίδουν, ξεκαθαρίζοντας -πάντως- πως ο ίδιος είναι ένα καλό παιδί…

Αναλυτικά όσα είπε ο άσος του Παναθηναϊκού στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Euroleague Greece.

Είσαι τόσο άγριος όσο δείχνεις, έχοντας μούσι και τατουάζ;

“Θα πρέπει να μου ξεκαθαρίσεις τι εννοείς με το “άγριος”. Δεν ξέρω πως το εννοείς, εξαρτάται από κάθε άτομο. Ο κόσμος συνδέει συνήθως την εξωτερική μου εμφάνιση με αυτά που κάνω ή νομίζει ότι κάνω. Κι αυτό δεν έχει καμία σχέση με τον πραγματικό μου εαυτό”.

– Είσαι γεννημένος άγριος (=born to be wild);

“Ναι, είμαι! Δεν είμαι όμως τόσο άγριος όσο νομίζετε. Είμαι καλό παιδί”.

– Πως θα σε χαρακτήριζες λοιπόν;

“Πεισματάρης, πέρα ως πέρα. Είμαι Αιγόκερως και αυτό είναι μέρος του εαυτού μου. Συνήθως μου το λέει ο κόσμος, ότι δηλαδή είμαι πεισματάρης. Παρότι λοιπόν μπορεί μην φαίνομαι, είμαι πάρα πολύ φιλικός κι αυτό μπορούν να στο επιβεβαιώσουν οι φίλοι μου”.

– Πως μπορείς να δείχνεις πιο φιλικός στους έξω;

“Οι άνθρωποι συνήθως είναι προκατειλημμένοι λόγω της παρουσίας μου, ίσως επειδή έχω μούσια και τατουάζ. Δεν δείχνω μάλλον φιλικός. Μιλάω όμως με όλους και καταλαβαίνουν ότι είμαι φιλικός και δεκτικός. Η εξωτερική εμφάνιση δεν μετράει. Άλλο το έξω, κι άλλο το μέσα. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα”.

– Ποια είναι η πηγή έμπνευσης για τα τατουάζ;

“Πάντα ήθελα να έχω. Δεν υπάρχει κάποια ειδική σημειολογία που τα κάνω, απλά μου αρέσουν. Από τότε που ήμουν πιτσιρικάς. Με ρωτάνε πολλές φορές πως αποφάσισα να αλλάξω λουκ από τη μία στιγμή στην άλλη, κι εγώ τους απαντώ πως δεν έγινε ξαφνικά. Απλά περίμενα την κατάλληλη στιγμή για να το κάνω. Πάντα ήθελα να κάνω αυτά τα τατουάζ – μανίκια. Δεν υπάρχει ιδιαίτερη σημασία για τα περισσότερα. Απλά τα αγαπάω. Δεν υπάρχει κάποια ιστορία από πίσω ή λόγος για τον οποίο τα έχω κάνει”.

– Πότε το αποφάσισες;

“Πρέπει να το νιώθεις. Ο κόσμος λέει ότι συνήθως όταν ξεκινάς, δεν μπορείς να σταματήσεις. Στην περίπτωσή μου απλά έγινε το “κλικ” μέσα μου”.

– Έχεις αποφασίσει να κάνεις κάτι νέο όσο είσαι στην Αθήνα;

“Δεν το ξέρω. Δεν πρόκειται πάντως να αφήσω κάποιον να μου κάνει τατουάζ, πέραν του ανθρώπου που έχει αναλάβει τα πάντα πάνω μου. Είναι ένας πολύ καλός μου φίλος. Θα έρθει σίγουρα κάποια στιγμή εδώ να με επισκεφτεί. Τα τατουάζ είναι τέχνη, οπότε το αφήνω πάνω του. Δεν θέλω να κάνω κάπου αλλού τατουάζ και να χαλάσω αυτά που έχει στο μυαλό του να “χτυπήσει” πάνω μου. Είναι υπέροχο ό,τι κάνει, οπότε δεν θέλω να το καταστρέψω”.

– Νιώθεις σαν τον Chris Andersen;

“Δεν θέλω να με παρομοιάζουν με κάποιον. Εκείνος είναι… too much, νομίζω. Δεν θέλω να φτάσω σε αυτό το σημείο”.

– Θα μπορούσες να γίνει tattoo artist;

“Ο δικός μου μου έκανε την τιμή να με αφήσει να κάνω εγώ το δικό μου τατουάζ, πάνω του. Η πρώτη απόπειρα ήταν εξαιρετική νομίζω. Δεν είμαι βέβαια τόσο ταλαντούχος σε αυτό το κομμάτι. Δεν είμαι τόσο… καλλιτεχνικός. Ίσως αν εξασκηθώ λίγο, αλλά αυτή τη στιγμή, όχι δεν είμαι για τέτοια πράγματα”.