Η ιδιάζουσα αρχαϊκή ελληνική γραφή εγκαταλείφθηκε τον 7ο με 6ο αιώνα π.Χ.
Η συγκεκριμένη γραφή ήταν ευρέως διαδεδομένη εκείνα τα χρόνια, ενώ υπήρχαν επιρροές και στην Ανατολή, κάτι που φανερώνεται στις επιγραφές που έχουν διασωθεί και έχουν μελετηθεί από τους ερευνητές.
Πρόκειται για την βουστροφηδόν γραφή με εναλλασσόμενη φορά. Η φορά αυτής της γραφής άλλαζε κατά στίχο. Έτσι, η μια γραμμή είναι γραμμένη από δεξιά προς αριστερά, η επόμενη από αριστερά προς δεξιά, η επόμενη από δεξιά προς αριστερά. Η λέξη προέρχεται από αρχαίο ελληνικό επίρρημα που σημαίνει κίνηση όμοια με εκείνη του βοδιού, όταν σέρνει το αλέτρι, ή της σαΐτας κατά την ύφανση στον αργαλειό.
Μάλιστα, σύμφωνα με τον Αρποκρατίωνα, οι Νόμοι του Σόλωνα ήταν γραμμένοι βουστροφηδόν, ενώ σε αρχαία τρίστιχη κρητική επιγραφή, παρουσιάζεται η ιδιομορφία ο πρώτος στίχος να είναι γραμμένος από δεξιά προς τα αριστερά ενώ ο δεύτερος αλλά και ο τρίτος από αριστερά προς τα δεξιά.
Ακολουθήστε το dokari.gr στο Google News!
