Έξι μήνες (για την ακρίβεια 171 ημέρες) το χρόνο, χρειάζεται να δουλεύουν οι Έλληνες εργαζόμενοι, για να μπορούν να πληρώνουν τhn φορολογία και τις εισφορές προς το κράτος.
Σύμφωνα με το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών, το 2022, πληρώσαμε τα διπλάσια ποσά σε φόρους και εισφορές, σε σχέση με αυτά που δαπανήσαμε για τις βασικές ανάγκες διαβίωσης.
Ειδικότερα, το ύψος των εξόδων για στέγαση, διατροφή, ένδυση, μεταφορές και επικοινωνίες ανήλθε σε 44,1 δισ. ευρώ το 2021 όταν οι πληρωμές για φόρους και εισφορές το 2022 ανήλθαν σε 88,5 δισ. ευρώ.
Φέτος η «Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας» είναι η σημερινή (21 Ιουνίου) και ήρθε δυο εβδομάδες νωρίτερα σε σχέση με το 2022 που ήταν η 5η Ιουλίου και είχαμε εργαστεί για το κράτος 185 ημέρες.
Από σήμερα οι φορολογούμενοι αποδεσμεύονται (θεωρητικά) από φόρους και εισφορές και είναι «ελεύθεροι» να αποφασίσουν οι ίδιοι πώς θα δαπανήσουν το εναπομείναν εισόδημά τους, δίνοντας προφανώς προτεραιότητα στην κάλυψη των ανελαστικών δαπανών διαβίωσης.
Αν στην Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας συνυπολογιστεί το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης, το οποίο αντιπροσωπεύει μελλοντικούς φόρους, τότε η Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας για το 2023 έρχεται την 28η Ιουνίου, 17 ημέρες νωρίτερα από ότι ήρθε το 2022 (15η Ιουλίου).
Σταδιακή βελτίωση
Οι 171 ημέρες εργασίας για το κράτος που προβλέπονται για το 2023 είναι η χαμηλότερη φορολογική επιβάρυνση από το 2011, όταν το αντίστοιχο μέγεθος ήταν 169 ημέρες. Αν συνυπολογιστεί το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης, τότε οι 178 ημέρες εργασίας για το κράτος που προβλέπονται για το 2023 είναι η χαμηλότερη φορολογική επιβάρυνση από το 2007, όταν το αντίστοιχο μέγεθος ήταν 177 ημέρες.
Το 2018 υπήρξε το έτος όπου οι ημέρες εργασίας για το κράτος έφτασαν τις 186 και ακολουθεί το 2022, για το οποίο εκτιμάται πως οι ημέρες εργασίας για το κράτος θα είναι 185. Οι 171 ημέρες που προβλέπονται για το 2023 αποτελούν ρεκόρ 12 ετών, καθώς είναι η χαμηλότερη επίδοση από το 2011, όταν το αντίστοιχο μέγεθος ήταν 169 ημέρες. Από το 2010 στο 2020 προστέθηκαν 25 επιπλέον ημέρες εργασίας για το κράτος, μία αύξηση που είναι η δεύτερη μεγαλύτερη ανάμεσα σε 28 ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές οικονομίες.
Η φορολογική επιβάρυνση στη χώρα μας είναι υψηλότερη από το μέσο ευρωπαϊκό όρο αλλά καταγράφεται χαμηλή ανταποδοτικότητα των φόρων στη παροχή βασικών κοινωνικών υπηρεσιών όπως είναι η υγεία και η παιδεία.
Σύμφωνα με έρευνα του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) η ικανοποίηση των Ελλήνων πολιτών από τις δημόσιες υπηρεσίες την εποχή της πανδημίας είναι από τις χαμηλότερες ανάμεσα στις αναπτυγμένες οικονομίες, ιδιαίτερα την στιγμή που η φορολογική επιβάρυνση στην Ελλάδα παρέμεινε υψηλή.
Ειδικότερα, οι Έλληνες πολίτες είχαν το χαμηλότερο ποσοστό ικανοποίησης από τις υπηρεσίες του κράτους στο εκπαιδευτικό σύστημα (36%) ανάμεσα σε 35 αναπτυγμένες οικονομίες.
Η ίδια δυσαρέσκεια επικρατεί και από την παροχή υπηρεσιών από το σύστημα υγείας, καθώς οι Έλληνες πολίτες είχαν το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό ικανοποίησης (38%) ανάμεσα σε 36 αναπτυγμένες οικονομίες, με την χειρότερη επίδοση να καταγράφεται στην Πολωνία.