Τις περισσότερες φορές χρειάζεται να μοχθήσεις για να ανταμειφτείς σωστά, και αυτό συμβαίνει σε όλα τα επίπεδα.
Όταν όμως η ανταμοιβή αυτή έχει να κάνει με άυλα αγαθά, όπως για παράδειγμα η αγαλλίαση της ψυχής και του νου που σου προσφέρεται μέσα από ένα ταξίδι, τότε τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά και το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετρά όση και αν είναι η κούραση που πέρασες μέχρι να πετύχεις τον στόχο σου.
Όσο για τη δική μας περίπτωση, για να φτάσει κανείς στο εντυπωσιακό φαράγγι «Πάντα Βρέχει», χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια, μα σαν βρεθεί εκεί και απολαύσει αυτό το υπέροχο θέαμα που έχει δημιουργήσει η φύση, τότε η κούραση θα εκμηδενιστεί αυτόματα και η ψυχή θα πετάξει σε άλλα μονοπάτια γεμάτα από το μυστήριο και τη μαγεία που εκπέμπει το μέρος.
Το φαράγγι «Πάντα Βρέχει» βρίσκεται στον νομό Ευρυτανίας και ουσιαστικά πρόκειται για μια τοποθεσία στον Κρικελιώτη ποταμό που στην κυριολεξία πάντα βρέχει… μιας και τα παγωμένα νερά από το απόκρημνο βουνό της Καλιακούδας που καταλήγουν εκεί, βρίσκουν τον πιο μαγικό “καταρρακτώδη” τρόπο ώστε να ενωθούν με τα αυτά του ποταμού. Οι εντυπωσιακοί αυτοί καταρράκτες δημιουργούν μια υπέροχη νεροκουρτίνα 80 περίπου μέτρων, και μιας και η ροή τους δεν είναι συμπαγής, διασπώνται, με αποτέλεσμα να δημιουργούν μια τεχνητή ασταμάτητη βροχή που κυριολεκτικά σου κόβει την ανάσα. Και μπροστά τους, μικρές φυσικές πισίνες με κρυστάλλινα νερά σε προκαλούν να βουτήξεις και να γίνεις ένα με τη φύση, αψηφώντας τα ορμητικά νερά του ποταμού που κυλούν πλάι σου. Όμως δεν είναι εύκολη η διαδρομή που πρέπει κανείς να διασχίσει ώστε να βρεθεί στο μαγικό αυτό μέρος.
Μέσα στις δύο περίπου ώρες διαδρομής (μετ’ επιστροφής), υπάρχουν πολλές εναλλαγές, και ενώ αρχικά μπορεί να περπατά πλάι στον ποταμό, υπάρχουν πολλά σημεία που η πεζοπορία γίνεται καθαρά και μόνο μέσα από τα παγωμένα νερά του, με μέσο βάθος τους είκοσι με τριάντα πόντους. Προσοχή όμως μιας και σε πολλά σημεία το νερό βαθαίνει περισσότερο, ενώ υπάρχουν στιγμές που φτάνει σε βάθος το ένα περίπου μέτρο.
Η καταλληλότερη εποχή για μια τέτοια εξόρμηση είναι κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες μέχρι και τον μήνα Σεπτέμβριο, που τα νερά του ποταμού δεν έχουν την ορμητικότητα που τους χαρίζεται με τα επιπλέον νερά των βροχών και έτσι η στάθμη τους παραμένει σε χαμηλά επίπεδα όπως και η ροή τους. Όσο για την διαδρομή που πρέπει κάποιος να διασχίσει ώστε να φτάσει ως εκεί ξεκινώντας από το Καρπενήσι, αποτελεί και αυτή ένα δύσκολο κομμάτι, μιας και ο πολλών χιλιομέτρων χωματόδρομος δεν είναι και ότι καλύτερο μπορεί να σου τύχει. Υπάρχουν βέβαια δύο διαφορετικές διαδρομές που καταλήγουν εκεί, μα η καθεμία έχει τον δικό της βαθμό δυσκολίας. Και ενώ ο χωματόδρομος δείχνει να είναι αρχικά βατός, όσο περνούν τα χιλιόμετρα, χαλάει και σε μερικά σημεία γίνεται σχεδόν απροσπέλαστος από τα νεροφαγώματα , οπότε συνιστάται να γίνει με αυτοκίνητο τύπου 4χ4. Αρκετές φορές μάλιστα ο δρόμος είναι τόσο στενός και χρειάζεται πολύ προσοχή, ενώ καλό είναι να υπάρχει έστω και η ελάχιστη εμπειρία από χωμάτινες διαδρομές ώστε να αποφευχθούν οι όποιες δυσκολίες.
Η πρώτη, σύντομη διαδρομή των 25 περίπου χιλιομέτρων περνά από το Μεγάλο Χωριό και σκαρφαλώνει το απόκρημνο όρος Καλιακούδα, φτάνοντας τα 2004 μέτρα υψόμετρο. Από εκεί, κατηφορίζει στο χωριό Δολιανά ή αλλιώς Στουρνάρα και φτάνει μετά από 2 περίπου ώρες στην γέφυρα της Στουρνάρας όπου και ξεκινά η πεζοπορία, ακολουθώντας πάντα τη φορά του ποταμού.
Η δεύτερη, μακρύτερη αλλά ασφαλέστερη και σαφώς πιο βατή διαδρομή που συνιστάται, περνά από το χωριό Γαύρος και τον Προυσό, και από εκεί συνεχίζει προς Τόρνο και Καστανιά. Μετά το χωριό Πρόδρομος, ξεκινά ο χωματόδρομος, που καταλήγει στη γέφυρα της Στουρνάρας αμέσως μετά το χωριό Ροσκά. Σε καμία πάντως περίπτωση δεν συνιστάται η διαδρομή αλλά και η πεζοπορία αυτή μετά από κακοκαιρία.
Ακολουθήστε το dokari.gr στο Google News!
