Στα σωθικά του Χελμού απλώνεται μια σπηλιά που αλλάζει διαρκώς όψη στη διάρκεια του χρόνου, ένα μοναδικό δημιούργημα των δυνάμεων της Φύσης που σμίλεψαν το τοπίο της Αχαΐας με «εργαλεία» τον χρόνο και την πέτρα.
Στην ορεινή Αχαΐα, στους πρόποδες του Χελμού, βρίσκεται το ανυπέρβλητης ομορφιάς σπήλαιο των Λιμνών. Η πρώτη αίθουσα της σπηλιάς ήταν γνωστή από την αρχαιότητα. Στα «Αρκαδικά» ο Παυσανίας αναφέρεται στον μύθο των Προιτιδών, των θυγατέρων του βασιλιά της Τύρινθος Προίτου.
Σύμφωνα με τα γραφόμενα η Λυσίππη, η Ιφινόη και η Ιφιάνασσα κυριεύτηκαν από μανία, τιμωρημένες από την Ηρα επειδή καυχήθηκαν ότι ήταν ομορφότερες από αυτήν ή, κατά μία άλλη εκδοχή, από τον Διόνυσο γιατί περιφρόνησαν τη λατρεία του. Νομίζοντας πως ήταν δαμάλες, χλεύαζαν τους άντρες και παρακινούσαν τις γυναίκες να σκοτώνουν τα παιδιά τους.
Ο βασιλιάς τότε, για να σώσει τις κόρες του, ζήτησε τη βοήθεια του μάντη Μελάμποδα και εκείνος, έπειτα από πολυήμερη αναζήτηση στις πλαγιές του Χελμού, εντόπισε την Ιφιάνασσα και τη Λυσίππη, τις οποίες και θεράπευσε μέσα στο σπήλαιο των Λιμνών, όπου εν τω μεταξύ είχε πεθάνει από τις κακουχίες η Ιφινόη. Φυσικός θησαυρός Hταν 13 κλιμακωτές λίμνες, που σχηματίσθηκαν στην παλαιά κοίτη ενός υπόγειου ποταμού, που αποστράγγιζε το υπερκείμενο οροπέδιο του Απανώκαμπου. Ο συσχετισμός προκύπτει από τις μεγάλες ποσότητες νερού που εκβάλλουν από το σπήλαιο όταν πλημμυρίσει το οροπέδιο. Αυτό συνέβη το 1922 και το 1940.
Διαβάστε περισσότερα: http://galatsiotikiantilali.blogspot.gr/
Οι ανασκαφές στην πρώτη αίθουσα της σπηλιάς έδειξαν ότι κατοικήθηκε ήδη από τη Νεολιθική εποχή. Τα οστά από ελάφια, καμήλες και ιπποπόταμους που βρέθηκαν φανερώνουν ότι χρησίμευε ως πηγή νερού για τα ζώα στις περιόδους ανομβρίας. Ενα κάθετο φυσικό τοίχωμα ύψους 9 μέτρων εμπόδιζε τους επισκέπτες να διεισδύσουν περαιτέρω στη σπηλιά, που έκρυβε έναν μοναδικό φυσικό θησαυρό.
Ακολουθήστε το dokari.gr στο Google News!
