Η Καλαμάτα, ύστερα από 35 χρόνια, επιστρέφει και πάλι στο τοπικό πρωτάθλημα της Μεσσηνίας και αφήνει πίσω της μία ιστορική παρουσία στις μεγάλες ποδοσφαιρικές κατηγορίες.
Η εντός έδρας ήττα με 4-0 από τη Χαλκίδα, σήμανε και τον οριστικό υποβιβασμό της μεσσηνιακής ομάδας στα τοπικά. Ένας ιστορικός σύλλογος, ο οποίος είχε να αγωνιστεί στην Α΄ Εθνική από το 2001, κλείνει το κύκλο του στις μεγαλύτερες κατηγορίες, με την ευχή να βρει και πάλι το δρόμο προς τη Super League, αφού η Καλαμάτα και ο κόσμος της έχουν αποδείξει ότι η θέση τους είναι στην ελίτ του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ήταν το 1992, όταν, μετά από δύο περάσματα στη πρώτη κατηγορία τη δεκαετία του 70΄, αγοράζει την ομάδα ο Σταύρος Παπαδόπουλος. Ο επιχειρηματίας βάζει βαθιά το χέρι στη τσέπη και βοηθάει την ομάδα να ανεβεί ξανά στην Α΄ Εθνική το 1995. Παρόλο που πέφτει την επόμενη χρονιά και πάλι στη Β΄, ξανακερδίζει την άνοδο το 1997. Το 2000 μάλιστα, μετέχει και στον τρίτο προκριματικό γύρο του ευρωπαϊκού κυπέλλου «Ιντερτότο».
Η πτώση θα έρθει ξανά το 2001, αφότου ο Παπαδόπουλος πούλησε την ομάδα. Η ομάδα από τότε αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα και το 2010, αγωνιζόμενη στη δεύτερη κατηγορία, υποβιβάζεται στη Δ΄ Εθνική, αντί για τη Γ΄, λόγω χρεών. Το 2011 επιστρέφει στη τρίτη κατηγορία και από τότε παλεύει για την άνοδό της στη Football League. Τελικά, ο Απρίλης του 2016 έρχεται να παγώσει τα όνειρα των Καλαματιανών με τον υποβιβασμό της ομάδας στα τοπικά γήπεδα. Η ομάδα της Πελοποννήσου είναι γνωστό, ότι είχε φέρει τη δεκαετία του 90΄σπουδαίους ξένους παίκτες, οι οποίοι μεταγράφηκαν αργότερα σε μεγαλύτερες ομάδες. Χαρακτηριστικά ονόματα είναι αυτά των Ντέρεκ Μπόατενγκ και Πίτερ Οφορίκουε που απέκτησε αργότερα ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός αντίστοιχα. Ας μη ξεχνάμε και τον Σάμουελ Τζόνσον, μέσο που απέκτησε από τη Καλαμάτα η βελγική Άντερλεχτ. Βέβαια, υπήρξαν και Έλληνες σπουδαίοι παίκτες που αγωνίστηκαν στην ομάδα της παραλίας, όπως ο Νίκος Λυμπερόπουλος και ο Ντίμι Κωνσταντόπουλος.
Στην ιστορία, όμως, θα μείνουν ανέκαθεν δύο μεταγραφές που πήγε να κάνει η Καλαμάτα, αλλά δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ και ήταν πολύ πιθανόν να άλλαζαν το σκηνικό του Παγκόσμιου Ποδοσφαίρου. Το 1996 το τεχνικό επιτελείο της Μαύρης Θύελλας απορρίπτει τον Ζουνίνιο, καθώς δεν καταφέρνει να πείσει, ενώ το σημαντικότερο σφάλμα συμβαίνει το 1992, όταν οι ιθύνοντες της ομάδας απορρίπτουν τον Ρονάλντο το «φαινόμενο», καθώς κρίνουν, ότι το ποσό αγοράς του είναι υψηλότερο από την αξία του, παρόλο που υπάρχει η οικονομική δυνατότητα για την απόκτησή του.
Η Μαύρη Θύελλα καλείται, μετά από 3 δεκαετίες να χτίσει ξανά τα θεμέλια μίας ομάδας που αξίζει να αγωνίζεται σε υψηλότερο επίπεδο, όπως είχε αποδείξει παλαιότερα. Τέτοιου είδους ομάδες, οι οποίες έχουν αποτελέσει κι αυτές με τη σειρά τους κομμάτι της ιστορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου, είναι αναγκαίο να μη σβήσουν ποτέ από τον ποδοσφαιρικό χάρτη της χώρας. Επιμέλεια: Χάρης Σπυρόπουλος
Καληνύχτα «Μαύρη Θύελλα»…
