Υποστολή σημαίας. Ο αρχηγός της ομάδας της Κατερίνης με συνέντευξη-απολογισμό στο dokari.gr ανακοινώνει την απόφασή του για οριστική απόσυρση στα 36 από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο.
Το πλήρωμα του χρόνου για να… κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια ήρθε για τον Κώστα Αποστολίδη, στον… αγαπημένο του Πιερικό, στην ηλικία των 36 ετών (είχε γενέθλια την Τρίτη). Τη δεδομένη χρονική στιγμή, θεωρώντας ότι είναι το κατάλληλο τάιμινγκ να πει «αντίο» με ψηλά το κεφάλι. Μετά από 19 χρόνια επαγγελματικής σταδιοδρομίας (ξεκίνησε το 1995 στην ΑΕ Αμπελοκήπων), χαρές, ανόδους, διακρίσεις και φιλίες. Ο Αποστολίδης ήταν από τις «σημαίες» του Πιερικού, μαζί με τον Ηλία Μανίκα, αφού δεν ήταν Κατερινιώτης αλλά… έγινε στην πορεία, όχι μόνο λόγω της συζύγου του. Στους μελανόλευκους ο έμπειρος Θεσσαλονικιός αμυντικός χαφ, που έπαιζε και στόπερ, αγωνίστηκε σε δυο θητείες και συνολικά τρεισήμισι χρόνια. Τα… καλοχτυπημένα φάουλ του (άλλοτε με τεχνική και «μπανάνα», άλλοτε ευθύβολα και δυνατά, ως συνήθως) θα μείνουν αξέχαστα στο κοινό των ομάδων που υπηρέτησε.
Ο Κώστας Αποστολίδης, που θα αναζητήσει στο εξής άλλες επαγγελματικές ενασχολήσεις και πιθανότατα θα συνεχίσει ερασιτεχνικά στο τοπικό Πιερίας, στην πολυετή καριέρα του αγωνίστηκε κατά σειρά σε Αμπελόκηπους, Άρη, Απόλλωνα Κρύας Βρύσης, Αιγάλεω, Νάουσα, Απόλλωνα Καλαμαριάς, Κοζάνη, Παναχαϊκή, Τρίκαλα, Αχαϊκή, Πολύκαστρο, ΠΑΟΔ, Αναγέννηση Επανομής, Καλλονή, Αιολικό, Αιγινιακό και εσχάτως Πιερικό (δυο θητείες, όπως συνέβη και στον Άρη).
Ο Αποστολίδης επέλεξε το dokari.gr για τη συνέντευξη-ταμείο της πολυετούς επαγγελματικής καριέρας του…
«Χόμπι η μπάλα, ανοιχτή πόρτα εδώ»
«Η αλήθεια είναι ότι δέχομαι πιέσεις για να συνεχίσω, από το τεχνικό τιμ, τη διοίκηση και φιλάθλους του Πιερικού. Δεν είναι εύκολη απόφαση, αλλά την πήρα και θα την τηρήσω. Θα μπορούσα να παίξω 2-3 χρόνια ακόμα επαγγελματικό ποδόσφαιρο, σε υψηλό επίπεδο. Νιώθω ακμαίος, δε σταματάω γι’ αυτό. Απλά θεωρώ ότι είναι ο σωστός χρόνος, να φύγω με ψηλά το κεφάλι. Θα παίξω τοπικά στην Πιερία και θα ασχοληθώ με άλλα πράγματα. Σε προσωπικό επίπεδο πήγα καλά φέτος, ο Πιερικός σώθηκε, γλίτωσε τα χειρότερα, αν και θα ήθελα να σταματήσω με άνοδο, όπως όταν είχα πρωτοέρθει την πρώτη φορά. Ξεκινήσαμε με βλέψεις για τετράδα στην αρχή και μπορούσαμε να είμαστε ψηλότερα φέτος. Από την ομάδα μου είπαν ότι η πόρτα μένει ανοιχτή για το μέλλον και δεν αποκλείω να επιστρέψω κάποτε σε άλλο πόστο. Αυτό με τιμά και κάποια στιγμή δεν αποκλείεται, αφού θα συνεχίσω να διαμένω στην Κατερίνη. Αλλά τώρα δε με απασχολεί. Δε θέλω να ασχοληθώ τώρα ούτε με ακαδημίες, ούτε με προπονητική, ούτε με κάτι άλλο. Η μπάλα θα είναι πια για μένα χόμπι» ανέφερε αρχικά ο Αποστολίδης.
«Με σημάδεψε ο Πιερικός»
Για να συνεχίσει: «Ο Πιερικός είναι το σπίτι μου. Δεν ήμουν Κατερινιώτης, αλλά… έγινα! Ένιωθα πάντα πολύτιμος σε αυτή την ομάδα. Με εμπιστεύτηκε και προσπάθησα να το ανταποδώσω. Δέθηκα περισσότερο με αυτή την ομάδα, θεωρώ ότι είναι πια η ομάδα της καρδιάς μου και ότι με σημάδεψε. Γενικά αυτά τα 19 χρόνια κρατάω κυρίως τις χαρές. Παντού βέβαια προσπάθησα για το καλύτερο και να αφήσω το στίγμα μου. Έκανα όσα μπορούσα, δε νιώθω αδικημένος στο τελικό ταμείο για όσα πέτυχα, ούτε είμαι αχάριστος. Ο απολογισμός είναι θετικός. Θα θυμάμαι τους φίλους που έκανα, κάποιες ανόδους που είχα με Πιερικό, Άρη, Επανομή, Καλλονή και Αιγάλεω, την πρώτη μου συμμετοχή στη Σούπερ Λίγκα με τον Άρη και ένα Κύπελλο ΕΠΣΜ με τον ΠΑΟΔ. Θετικό για εμένα είναι ότι δεν θυμάμαι κάποιο πολύ σοβαρό τραυματισμό. Όσο για τα γκολ μου, θυμάμαι έντονα ένα κρίσιμο, στη Γ΄ Εθνική με τον Πιερικό, όταν πήραμε την άνοδο με προπονητή τον Γιώργο Βαζάκα. Ήταν στην Άρτα με την Αναγέννηση, με ανάποδο ψαλίδι. Κερδίσαμε 3-2 και στεφθήκαμε πρωταθλητές. Θετικές αναμνήσεις έχω και από την Παναχαϊκή, παρότι έπαιξα λίγο. Είναι ιστορική ομάδα και εκεί είχε αγωνιστεί και ο πατέρας μου».
Αντίπαλοι που τον δυσκόλεψαν
Όσο για τους πιο δύσκολους επιθετικούς που κλήθηκε να αντιμετωπίσει όλα αυτά τα χρόνια; «Σίγουρα ήταν αρκετοί. Θα θυμάμαι κυρίως το ματς Άρης-Παναθηναϊκός στο Χαριλάου το 1997, με προπονητή τον Γιώργο Φοιρό. Ντεμπούτο μου στην Α΄ Εθνική στα βαθιά, με αντιπάλους επιθετικούς τους Βαζέχα και Αλεξούδη. Ήταν πολύτιμη εμπειρία.
Ο… κολλητός Δεμιρτζόγλου
Σε ερώτηση για τον καλύτερο φίλο που έκανε στο χώρο όλα αυτά τα χρόνια, ο Αποστολίδης ήταν ξεκάθαρος: «Έκανα πολλούς, αλλά αν ξεχώριζα έναν θα ήταν ο Σάκης Δεμιρτζόγλου. Παίξαμε μαζί σε Πιερικό, Επανομή και Απόλλωνα Καλαμαριάς και «δέσαμε». Ο Σάκης έφτασε 40, έχει σταματήσει εδώ και δυο χρόνια επαγγελματικά και τώρα θα έρθω και εγώ στη… θέση του (σ.σ. γέλια).
«Ευχαριστώ» και οι ξεχωριστοί προπονητές
Αναφορικά για τους ανθρώπους που θέλει να ευχαριστήσει, αλλά και τους προπονητές που επιθυμεί να μνημονεύσει, ο Κώστας Αποστολίδης δήλωσε: «Πραγματικά είναι πολλοί και δε θέλω να αδικήσω κανέναν. Τους ευχαριστώ όλους και απ’ όλους πήρα κάτι θετικό, περισσότερο ή λιγότερο. Ξεχωριστή μνεία θέλω να κάνω στον παλαίμαχο του Άρη, τον Κώστα Δράμπη. Αναδείχθηκα στην ακαδημία του στα Χελιδόνια και πήρα ποδοσφαιρική παιδεία. Μετά τους Φοιρό και Κούη, που με εμπιστεύτηκαν και με έφεραν στον Άρη. Παραγοντικά, με βοήθησε πολύ ο Διονύσης Ψωμιάδης. Βέβαια, επ’ ευκαιρία ευχαριστώ όλες τις διοικήσεις, τους συμπαίκτες, αλλά και τους φιλάθλους. Φεύγω γεμάτος από το χώρο».
«Μεγάλο μερίδιο ο Καμπερίδης»
Όσο για τη… σούμα της φετινής αγχωτικής χρονιάς για τον Πιερικό: «Προσωπικά δεν ανησύχησα για υποβιβασμό, ούτε μετά την ήττα στην Καβάλα. Προσωρινά απλώς υπήρξε κατήφεια και μεγάλη απογοήτευση. Βοήθησε πολύ η έλευση του Γιώργου Καμπερίδη, όχι μόνο ψυχολογικά, μαζί με το γυμναστή Αλέκο Κούρτογλου. Συμμάζεψε την ομάδα, της έδωσε αγωνιστική ταυτότητα, πήραμε πολύτιμες νίκες, όπως με Ζάκυνθο, Βατανιακό, Γιαννιτσά και Δόξα Δράμας. Αν και δε… μου πέφτει λόγος, εύχομαι να συνεχίσει το έργο του στον Πιερικό και να παραμείνει. Ο Πιερικός πρέπει να έχει συνέχεια, ανέδειξε ταλέντα, πρέπει να το κάνει και του χρόνου. Είναι μονόδρομος, όχι λόγω οικονομικής κρίσης. Πρέπει να γίνεται και από επιλογή, συνειδητά. Γι’ αυτό ο κόσμος πρέπει να αγκαλιάζει την προσπάθεια, για τους παίκτες της Πιερίας, ένας λόγος παραπάνω. Σε νεαρά παιδιά βασίστηκε εν πολλοίς και φέτος ο Πιερικός, που μπορούσε να τερματίσει ψηλότερα. Ανήκει ψηλότερα, στη Σούπερ Λίγκα, βάσει και των παικτών που έχει αναδείξει. Γενικά πάντως βλέπουμε πτώση και κάμψη σε παραδοσιακές επαρχιακές ομάδες, που φθίνουν και οδηγούνται σε μαρασμό και το ναδίρ. Ο Πιερικός έχει υποχρέωση να κρατά ψηλά τη σημαία, άσχετα από πρόσωπα και δυσκολίες».
Αποστολίδης: Τερματίζω τώρα στον Πιερικό!
PHOTO GALLERY 1/1